Met Pasen was ik in Cornwall. Het is een prachtig wandelgebied. Je loopt over mooie kliffen, langs het strand, over grasheuvels, door vissersdorpen, langs de overblijfselen van de koper- en tinmijnbouw en over smalle paden met korte pittige klimmetjes en afdalingen.
De mijnbouw staat in het lijstje, omdat het mijnlandschap van Cornwall op de Unesco werelderfgoedlijst staat.
De pub
De charme van een wandeling in Engeland is dat deze steevast in de pub eindigt met een pint lager, ale, bitter of cider. Ik hou van Engelse pubs. Ze zijn een verlegde van de Engelse huiskamer met tapijt op de vloer en kleine schilderijtjes aan de muur. Wijn is ook verkrijgbaar, maar die is schikbarend duur door het zeer hoge accijnstarief.
Wandelen op geaccidenteerd terrein
In onze groep zaten twee wandelaars die moeiteloos in Nederland 40 kilometers per dag lopen. Ik heb daar respect voor. Tijdens de reis bleek dat wandelen in het vlakke Nederland niet te vergelijken is met rondsjouwen in de heuvels van Cornwall. De pijp van de twee was helemaal leeg na drie uur langs de Atlantische kust gelopen te hebben. Bij mij is het net andersom. Ik vindt een tocht van vijf uur in de bergen makkelijker, dan 40 kilometer over asfalt.
Try-out
Bianca had de wandelreis op papier uitgezet en Roel en ik gingen mee als begeleider. Tijdens de try-out moest blijken of de planning klopte en of die handig was.
Alle wandeltochten waren lijnwandelingen over het South West Coast Path. De logistiek bleek lastig te zijn. Zetten we de auto bij het begin- of het eindpunt? Gaat er een bus tussen het begin- en eindpunt? Hoe laat en hoe vaak gaat hij dan? Omdat Cornwall geen frequente busverbindingen heeft in het voorjaar, was het iedere dag een gepuzzel.
Langeafstandspad
Ik dacht van te voren dat we de etappes van het South West Coast Path achter elkaar zouden lopen, maar dat was niet zo. Het weerbericht en de bustijden bepaalden de volgorde en de looprichting.
Het kriskras lopen van het West Coast Path had als nadeel dat ik het langeafstandspad-lopen-gevoel miste. Als je dagen achter elkaar bezig bent om de eindbestemming te bereiken en het landschap beetje bij beetje ziet veranderen, dan geeft dat een speciaal, fijn gevoel.
Kleurrijk
De laatste etappe liepen we van Sennen Cove naar de vuurtoren van Pendeen. De dag begon met regen. Er stond een harde wind vanuit zee. De lucht was afwisselend pikzwart, grijs, wit en blauw. Als je even in de zon liep en je omringd werd door donkere regenwolken, dan was het licht diffuus en kleurden de heuvels pastelgroen en geel.
Het was heel bijzonder om te wandelen in een decor van liefelijke kleuren, terwijl de wind beukte tegen alles en iedereen.
Mijnbouw
Later op de dag verdwenen de zwarte wolken en liet de zon zich vaker zien. We liepen tussen de restanten van 4000 jaar Britse mijnbouw geschiedenis. Hier en daar stonden schoorsteenpijpen en machinegebouwen verspreid in het landschap. In 1998 sloot de allerlaatste tinmijn.
In de verte kwamen rode helmen en witte hesjes uit de tunnels van de mijnen. Het waren toeristen die een ondergrondse tour hadden geboekt. Ze deden mij denken aan playmobiel poppetjes.
Cornwall is een prachtige vakantiebestemming
De try-out toonde aan de reis goed in elkaar zit. Wel bleken bepaalde wandelingen te lang zijn voor de gasten van Lopus Wandelreizen. Bianca gaat ze inkorten.
St Ives is een aantrekkelijke uitvalsbasis, met veel restaurants en pubs, leuke winkeltjes en een haven die droogvalt als het eb wordt. We sliepen in een smaakvol Victoriaans huis met uitzicht op de baai.
Ik heb genoten mijn wandelweek in Cornwall. Ik kan iedereen aanraden deze streek een keer te gaan bezoeken.
Wil je meer lezen over mijn wandelreis in Cornwall, ga dan naar EEN MEMORABELE DAG OP HET SOUTH WEST COAST PATH of naar DE MEEUW