Wekenlang had ik een groep jonge agenten gevolgd die bezig waren met hun eerste jaar aan de politieacademie. De makers van documentaireserie Dienders zaten ze dicht op de huid. Ik deed kennis op over de opleiding, hun dagelijks leven en over het werken op straat. De praktijk in Rotterdam-Zuid kon heel heftig en confronterend zijn … Lees verderDe flikken van Amterdam-WEST
En toen had Ron opeens vier vrouwen te logeren. Hij had zijn buurman al gewaarschuwd dat wij zouden komen. Hij kon lekker koken, had hij verteld. En dat wilden we graag uit eerste hand ervaren. … Lees verderVerwenweekend in Limburg
Zondag 10 november was de herfst op mijn mooist. De bomen kleurden geel, rood en oranjebruin in de warme najaarszon. Er stond weinig wind en het was fijn om in de buitenlucht en de natuur te zijn. … Lees verderHerfstwandeling in de zon
Ik liep over een stenig wandelpad op het eiland Brač en struikelde over een steen. Een pijnscheut schoot door mijn knie en ik zag bloed uit een snijwond vloeien. Mijn groepsgenoten snelden toe. Het was duidelijk: ik moest worden gehecht. … Lees verderHet medisch monster van Brač
Het startpunt was het Gelderse Hedel aan de Maas, omdat ik daar een fiets kon huren bij herberg De Zwaan. Jolanda had haar eigen fiets meegenomen. In het eerste uur hadden we al 2 waterburchten, 3 jetski’s, 6 vrijgezellenfeest vierende vrouwen met naaldhakken op een Solex en 7 loopbandfietsen gezien. … Lees verderRivierenmeisjes in de Bommelerwaard
Het was mijn eerste bezoek aan Kopenhagen en ik voelde me er meteen thuis. Het centrum was net zo compact al dat van Amsterdam. Er waren meer overeenkomsten. Ik zag grachten, fietspaden, veel fietsers en zelfs een enkele bakfiets. … Lees verderKopenhagen, mooie stad aan het water
Het was een weekend van zwoegen en zweten. En gelukkig ook van lekker lachen. Op zaterdag kon ik de vorm die in in mijn hoofd had niet in de steen krijgen. Yvon zei me dat het goed zou komen, maar ik was daar niet van overtuigd. … Lees verderHakken, vijlen,schuren, lakken
Lisette en ik gingen het noordelijke deel van de Cotswold Way lopen. We hadden zo min mogelijk spullen in onze rugzakken gestopt, want we moesten een week lang onze eigen bagage dragen. We hadden voor dit wandelpad gekozen, omdat we een landschap zouden doorkruisen dat bij de Engelsen bekend staat als quintessentially English. … Lees verderThe Codswold Way
Het brandalarm ging af. ‘Uwaga, uwaga!’ schalde door de luidsprekers. Een mannenstem zei nog meer Poolse woorden en gaf daarna de Engelse uitleg. Ik moest zo snel mogelijk het hotel verlaten en de trap gebruiken. … Lees verderUwaga, uwaga!
Op dezelfde dag op en neer vliegen naar een afspraak in het buitenland is niet leuk. Het is doodvermoeiend en je ziet alleen de luchthaven, de taxi, de vergaderruimte en de bedrijfskantine. … Lees verderMinivakantie in Athene