Het is tien voor negen. Moeders brengen hun kinderen naar de lagere school. Schoonmakers vegen de stoepen en pleinen schoon. Ik ben op weg naar de bakker om vers brood voor het ontbijt te kopen.
Als ik terugkeer zijn mijn nichtje en neefje aan het spelen met Google Home Mini. Ze vragen Google Assistent naar de hoogte van de Mount Everest en naar het weerbericht. Al snel wordt het minder serieus en laten ze haar liedjes zingen, raadsels vertellen en moppen tappen.
De grappen zijn heel flauw, maar de koters krijgen er geen genoeg van. Ik geef twee voorbeelden van de minst tenenkrommende.
Hoe kan de boswachter verdwalen?
Hij zag door de bomen het bos niet meer.
Hoe wist de kip aan de boer te ontsnappen?
Hij was een gladde vogel.
Ze doen me denken aan De Geinlijn van Max Tailleur. In de vorige eeuw kon je die bellen en dan hoorde je de mop van de dag.
Google Assistent krijgt zo vaak de vraag om een bak te vertellen dat ze in herhalingen valt. Ze in duidelijk niet geprogrammeerd om zoveel moppen achter elkaar te vertellen. Ik zie hier een verbeterpuntje.
We gaan met z’n vijven aan een ronde tafel zitten die eigenlijk net te klein is. Al onze ontbijtspullen passen er niet op.
De mevrouw van de bakker praat iedere ochtend in een rustig tempo Spaans met mij. De obers ’s avonds in de restaurants spreken ook langzamer dan ze normaal doen. Daar ben ik blij om, want nu kan ik volgen wat ze zeggen.
We zitten in een mooi centraal geleden dorpshuis in Competa. Het Spaanse huis is onlangs gerenoveerd. De eigenaar heeft de kitchenettes eruit gehaald en daar hebben we behoorlijk last van. De eerste ochtend moesten we zoeken naar borden, bestek, een waterkoker, een koffieapparaat en een koelkast. In het gedeelte van het gebouw dat we niet hebben gehuurd vonden we uiteindelijk wat we nodig hadden.
Ik ben met mijn zus, zwager, nichtje en neefje een week op vakantie in Andalusië. Zij hebben een familie-routine die ik niet ken. Hoe lang blijft iedereen ’s ochtends in bed liggen? Hoe laat is het ontbijt? Ik lag de eerste ochtend eindeloos te wachten totdat iedereen eindelijk was opgestaan. We hebben nu de afspraak met elkaar gemaakt dat we voortaan om 9:00 uur ontbijten. Daarna zien we wel. Ik ben blij met deze huisregel. Ik hoef nu niet meer te wachten totdat er ’s ochtends leven in de brouwerij komt.
Op de deur van de kamer hebben we post-its geplakt. Op iedere post-it staat één activiteit. Eerder deze week hebben we allemaal opgeschreven wat we graag deze vakantie willen doen. Na het ontbijt voeren we een wens uit. We wandelen in de omgeving of in het parc natural Sierras de Tejeda, Almijara y Alhama. Mijn zwager Maurice maakt een tocht door de bergen op de racefiets die hij heeft gehuurd. We bekijken de druipsteengrotten van Nerja en gaan aansluitend naar het strand. We zwemmen in het gemeente-zwembad.
De middag is het moment om te chillen. De kinderen doen dat binnen, waar het koel is en de wifi het doet. De volwassen gaan naar het dakterras en nemen plaats onder de parasol. De wifi reikt niet zover hier en we lezen een boek of tijdschrift.
Als er een vier in de klok zit maken mijn zus en ik een Tinto de verano voor elkaar. Het is een heerlijk licht-alcoholisch zomerdrankje, dat bestaat uit 2 delen La Casera Gaseosa en 1 deel rode wijn. Maurice drinkt liever wat anders en hij trekt een blikje Cruzcampo open.
Ik heb geen abonnement op Netflix en ik kijk via het account van mijn nichtje onder de parasol naar La Casa de Papel. Het zonnescherm biedt zo weinig bescherming tegen het felle zonlicht, dat het beeld op de tablet nauwelijks te zien is. Het weerhoud mij niet om verder kijken. De serie is zo spannend!
Als het tijd is om te eten verlaten we ons huis en kiezen we een restaurant in de buurt uit. Omdat we in Spanje zijn en omdat het op een post-it staat, eten we een avond paella en een avond tapas. Het eten is boven verwachting goed in Competa. De wijn is naar verwachting uitstekend. De bediening is wat traag. Om de tijd te overbruggen tot de volgende gang, spelen we het kaartspel Uno met elkaar. We zijn fanatiek en gewaagd aan elkaar.
Zo brengen we een week samen door en we hebben het fijn met elkaar. Wat is het leven is toch goed in Andalusië.
Wil je meer lezen over het systeem met de post-its, ga dan naar mijn blog OP VAKANTIE MET POST-ITS