Cazorla in Noord-Andalusië

Geplaatst op

Voor mijn gevoel had ik al lang niet meer in de bergen gewandeld. Ik bladerde terug in mijn agenda en zag dat ik een half jaar geleden op La Gomera was geweest.

Ik rook de heerlijke geur van dennenbomen. De berglucht voelde aangenaam zuiver aan. Ik haalde rustig adem op het ritme van mijn voetstappen. De winde ruiste door de bomen en zo nu en dan schok ik op van het geluid van een tak die brak. Een hert had er op gestaan.

We sliepen in een 3 verdiepingen tellend huis in Cazorla. Het Spaanse dorp was prachtig gelegen tegen de helling. Beneden zagen we de witte huizen van het oude centrum liggen. Recht tegenover ons aan de andere kant van het dal stond een heus kasteel met rechthoekige kantelen. Ik voelde me beschermd tegen onheil.

We hadden iedere dag een vast patroon. Wat dat betreft is een vakantie eigenlijk net als werk.

Om 8 uur sloeg kerkklok, die de hele nacht stil was geweest. Ik telde de acht slagen op mijn vingers mee. Om 9 uur gingen we buiten ontbijten en maakten we een lunchpakket klaar. Soms was het fris en trokken we een extra truitje aan. Om 10 uur liepen we met onze dagrugzak naar de auto, die beneden in het dorp stond.

Bianca reed ons naar het beginpunt van de wandeling. Even buiten het dorp stopten we altijd even bij een waterbron om onze waterflessen te vullen. Radiozender M80Radio was onze favoriet en zolang we bereik hadden, zongen we met de liedjes uit de jaren 80 mee. Het was verbazingwekkend hoe goed we de teksten nog wisten.

Bianca had van tevoren voor iedere wandeldag een andere track uitgestippeld. De ene keer wandelden we door een dennenbos, de andere keer over een stenen rotspad met weidse uitzichten. We zagen herten, watervallen, Blue Lagoon meertjes, door wilde zwijnen omgewoelde grond, steile rotswanden en vale gieren die met de poten naar ons toe dreigend kwamen aanvliegen.

We stopten onderweg altijd een paar keer om even uit te rusten, water te drinken of onze lunch op te peuzelen. Als na de wandeling de zon scheen, dan streken we nog even bij het zwembad van ons huisje neer om een duik te nemen in het koele water. Daarna gingen we douchen en om 20:30 zochten we een restaurant uit om te genieten van de lokale keuken en de Spaanse wijn.

Tenslotte gingen we moe en voldaan slapen. Net als de kerkklok die de dag steevast afsloot met 11 klokslagen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *