Het is midden in de nacht als ik in mijn auto stap. Het regent een beetje en tot mijn opluchting is het drie graden. Ik hoef me geen zorgen te maken over gladheid op de weg. Anderhalf uur later ben ik in Eindhoven. Het regent nog steeds en ik klap mijn paraplu uit. Met mijn rolkoffer loop ik naar de FlixBus bushalte aan de John F Kennedylaan.
Er komen steeds meer mensen aanlopen. Ik ken ze niet, maar we hebben wel één ding gemeen: we hebben een relatie met VGZ. We zijn of een werknemer, of een gepensioneerde werknemer of een familielid van een werknemer.
Ik laat de eerste touringcar die helemaal leeg is links liggen en stap in de tweede die eerst in Arnhem was geweest. Hierin zitten mijn zus Helene en haar dochter Tess. We gaan samen een lang weekend in Londen doorbrengen. Ik kijk op mijn horloge en ben benieuwd hoe reis gaat verlopen.
[05:49 CET] De bus vertrekt met 19 minuten vertraging.
[06:54 CET] We staan stil in een file bij Antwerpen.
[07:30 CET] Buschauffeur Guy laat een papier rondgaan waarop we onze naam en geboortedatum moeten opschrijven. De douane heeft de passagierslijst nodig.
[07:45 CET] Bij een tankstation bij Gent stoppen we voor een pauze van 45 minuten. We gaan bijna allemaal meteen naar het toilet.
[08:15 CET] We rijden verder en Guy zet de muziek aan. We horen Duitse schlagers en Demis Roussos. Later op de dag wordt de muziek beter. Tot mijn verrassing laten de organisatoren van de reis een traktatie rondgaan. En tot mijn verbazing gaat het om snoep en frisdrank. Ben ik naïef als ik verwacht dat een zorgverzekeraar enkel gezonde tussendoortjes uitdeelt?
[10:10 CET] We komen in Calais aan. Alle passagiers moeten uit de bus om aan de Franse douane een paspoort te laten zien. Het is buiten 9 graden en de lucht is grijs.
[10:28 CET] Als we allemaal weer in onze stoelen zitten, verplaatst Guy de bus een klein stukje.
[10:32 CET] We stappen weer uit de bus om deze keer ons paspoort te laten zien aan de Britse douane. Ik vraag om een stempel, maar de douaneambtenaar zegt dat ze geen stempels geven. Hij adviseert mij het aan de Fransen te vragen. Voor ik in de bus stap, ga ik in de rij staan voor het toilet.
[10:47 CET] We zijn allemaal terug in de bus en we kunnen de trein van 10:50 niet meer halen.
[10:57 CET] Bij de vehicle checkin worden de laatste controles uitgevoerd. We kunnen blijven zitten. Daarna rijden we door naar het gedeelte waar auto’s en bussen zich oplijnen. Het doet me denken aan de veerboot. Als je met de ferry gaat, dan ga je voor vertrek ook in vakken staan.
[11:42 CET] Guy start de motor en hij rijdt naar de trein.
[11:50 CET] Guy manouvreert de bus behendig in de trein en rijdt vervolgens naar het voorste gedeelte. Een medewerker van de trein zet het linker voorwiel van de bus vast. De trein is in verschillende compartimenten verdeeld, die van elkaar gescheiden zijn door beweegbare panelen. In 1 compartiment past 1 touringcar. Ik stap uit om een kijkje te nemen en een foto te maken.
[12:15 CET] De trein gaat rijden. Het spoor is afgeschermd met een hekwerk met daarbovenop prikkeldraad dat is uitgerold. Vier minuten later gaan we de Eurotunnel in. De organisatie deelt Engelse drop uit. Als je wilt, dan kun je gebruik maken van het toilet in de trein.
[12:48 CET/ 11:48 GMT] We rijden de tunnel uit.
[11:54 GMT] De trein stopt, de compantimentsdeuren gaan open en Guy rijdt de bus uit de trein. We zijn Engeland. De zon schijnt tussen de wolken door.
[12:50 GMT] Er staat een file op de M25. Als we de M25 verlaten en even later Londen binnenrijden, zien we wolkenkrabbers en de O2 Arena. Het is leuk om via Greenwich de stad in te rijden.
[13:36 GMT] We komen aan in Canary Wharf, waar ons hotel is. Het is 12 graden. Na een busreis van bijna 9 uur zijn we op de plek van bestemming aangekomen. We kunnen nog niet inchecken, maar we kunnen gelukkig wel naar de wc.
Ik heb deze blog in drieën gesplitst. Klik hier verder te gaan met het tweede deel.