Riviermeisjes

Riviermeisjes zijn wij. Nederlandse riviermeisjes. Als we een dagje gaan fietsen, dan kiezen we eerst een rivier uit en daarna de route. Vroeger was de afstand belangrijk. Tegenwoordig niet meer. Het gaat nu om het samen zijn, om het buiten zijn en om te genieten van het schitterende Nederlandse rivierlandschap.

We kozen dit keer voor de Linge met Leerdam als vertrekpunt. Jolanda ging op haar eigen fiets en ik op een huurfiets. Omdat ik bij geen enkele fietsverhuurder in de glasstad mijn fiets na 17:00 uur mocht terugbrengen, pasten we onze plannen aan en weken we uit naar Beesd. Daar is Van Voorden Tweewielers gevestigd, die gelukkig niet zo strikt is in terugbrengtijden.

Het weer was goed en zelfs veel beter dan voorspeld; de zon scheen vaak tussen de wolken door. Het was niet druk op de fietspaden, en dat was wonderlijk, omdat in het naburige dorp Renoy de Betuwse 11 dorpentocht van start was gegaan.

De Lingestreek is een prachtig gebied om te fietsen of te kanoën. Je vindt er talrijke historische dorpen en steden en de natuur is heel mooi. De Linge is niet een rivier waar de beroepsvaart doorheen dendert. Grote delen zijn namelijk onbevaarbaar voor gemotoriseerde schepen. Wist je trouwens dat het de langste rivier in Nederland is met een lengte van 108 km?

We fietsten in oostelijke richting van Beesd naar Tricht. Omdat we hoognodig naar de wc moesten, stopten we bij Theeschenkerij De Hoenderik. We maakten van de nood een deugd en bestelden thee met appeltaart.

Bij Geldermalsen staken we de rivier over. Daarna gingen we verder in zuidelijke richting. We doorkruisten Deil, Enspijk, Rumpt, Gellicum en Asperen. Ik herkende vele wegen van de Bloesemtocht die ik in april had gelopen. De bloesem was verdwenen, maar het landschap was nog steeds beeldschoon.

We reden over rivierdijken en langs waterbeheerhuisjes. “De natuur is hier eerder in bloei dan in Antwerpen”, merkte Jolanda op. Ze keek met verbazing en verwondering naar de bloemetjes in de berm. “Zou de klimaatverandering in Nederland zichtbaarder zijn dan in België?”, vroegen we ons af.

Omdat we de dorpjes uitgebreid hadden bekeken en op ons gemak onze boterhammen hadden opgegeten (bij het voet- en fietsveer Enspijk – Mariënwaerdt), was de tijd voorbij gevlogen. We besloten de Linge weer over steken en terug te fietsen. We kwamen nu door Leerdam, Acquoy en Renoy.

“Waar kunnen we lekker eten?”, vroegen we aan de fietsverhuurder, die nog aan het werk was. We hadden van te voren niets gereserveerd, omdat we niet wisten hoe laat we klaar zouden zijn met onze toer. We gingen eerst bij piccolo ristorante napoletano Jammo Já langs, maar de Italiaan zat propvol. Daarna probeerden we het bij Brasserie Meat the Butcher, die alleen nog een afgelegen tafel voor ons had. We gingen akkoord, want er waren geen andere fatsoenlijke eetgelegenheden in Beesd en niet onbelangrijk, we hadden honger. 

We hebben er prima gegeten. 

De plannen voor de volgende fietstocht zijn alweer in de maak. We gaan de mogelijkheden van het Bommelerwaard bekijken. Het rivierenland trekt. We zijn tenslotte riviermeisjes. Nederlandse riviermeisjes.