Hoe kregen we de puzzelstukjes passend? Lisette en ik wilden twee dagen wandelen, ergens overnachten en het museum MORE in Gorssel bezoeken. We maakten een plan:
- Starten in Deventer
- Wandelen langs de westkant van de IJssel naar Zutphen
- Overnachten in Zutphen
- Ontbijten bij het Broodcafé
- Wandelen langs de oostkant van de IJssel naar Gorssel
- Museum MORE bezoeken en lunchen
- Wandelen van Gorssel naar Deventer.
Op een zaterdagmorgen vertrokken we vanaf station Deventer. In onze rugzak zaten onder meer toiletartikelen, schoon ondergoed en een lunchpakket voor onderweg. We hadden er zin. Het was prachtig wandel-winterweer: het zonnetje scheen en er stond weinig wind. Maar voordat we met flinke pas de paden op gingen, liepen we langs de Bagels & Beans. Lisette had ’s ochtends geen tijd voor koffie gehad en zonder koffie kan ze niet functioneren.
Het eerste deel van de route bleken we al te kennen. We waren hier in april al geweest. Bij de gedenksteen nabij Wilp ter nagedachtenis aan de oversteek over de IJssel door de Canadezen in 12 april 1945 stonden drie bankjes. We besloten om daar te gaan lunchen. We keken over de rivier uit. Af en toe kwam beroepsvaart langs. Door de neerslag in Duitsland en Zwitserland van de afgelopen periode was de waterstand hoger dan normaal voor de tijd van het jaar.
Het was prachtig wandel-winterweer, maar als je zit, dan krijg je het snel koud. Toen het te onaangenaam werd op het bankje, kwamen we in beweging en hervatten we onze wandeling.
De schaduwzijdes van de grasdijken waren bedekt met rijp. Ganzen zaten met z’n allen in het gras of ze vlogen in v-formatie over ons heen. We pauzeerden niet meer en kregen de skyline van Zutphen in zicht. We merkten dat we onderweg te weinig hadden gedronken en namen ons voor om de volgende dag wat vaker te stoppen.
Vroeg in de middag liepen we over de Kanonsdijk Zutphen binnen. We hadden nog tijd om een bezoek aan het plaatselijk museum te brengen. Daar leerden we over de geschiedenis van de stad. Het was een plaats die door zijn gunstige ligging aan de IJssel in trek was geweest bij de Romeinen, Vikingen, Fransen, Spanjaarden en Duitsers.
Zutphen ontstond in de Romeinse tijd als Germaanse nederzetting. De Vikingen verwoesten het in de 9de eeuw, waarna de bevolking het opnieuw opbouwde. Om zich beter te beschermen tegen het onheil van buitenaf maakten ze een ringwal met een U-vormige gracht. Ons hotel stond binnen die ringwal. Wij overnachtten dus in het historische gedeelte van de stad. Het gaf cachet aan ons verblijf.
We gingen eten bij Olive, een Grieks restaurant waar het eten goed was en de wijn slecht. We hadden plannen om van de zomer naar Griekenland te gaan, maar daar zagen we nu maar van af.
In de voorbereiding op ons weekend, waren we ontstemd geweest over de hoge prijs van het ontbijt in het hotel. We zochten op internet naar een andere plek en vonden het Broodcafé, een biologische bakkerij gevestigd in een historische broodfabriek.
Op zondagmorgen betraden we vol verwachting de biologische bakkerij, die direct achter het station lag. Alle tafeltjes waren bezet. Het was de laatste zondag van de maand en dan is er altijd een aanschuifontbijt, vernamen wij. “Het zit iedere zondag vol”, zei de mevrouw achter de toonbank met trots. “De volgende keer moet je echt reserveren.”
We dropen teleurgesteld af, dronken thee en koffie bij de Kiosk op het station en kochten een zak krentenbollen bij de Spar. Dingen lopen soms anders dan je hebt voorgesteld.
Na twee uurtje wandelen arriveerden we in Gorssel om het grootste museum voor Nederlands Modern Realisme te bekijken. Museum MORE is gevestigd in het voormalige gemeentehuis en toont de voormalige collectie van Dirk Scheringa. We zagen mooie schilderijen, die waren tentoongesteld in een prachtig pand. Van de buitenkant vond ik gebouw niet bijzonder, maar eenmaal binnen was ik er meteen helemaal weg van. Architect Hans van Heeswijk weet waaraan het ontwerp van een museum moet voldoen.
De lunch in MORE viel tegen. Dit was niet de dag van de onvergetelijke culinaire ervaringen. We namen ons voor om de dag te eindigen met een portie bitterballen. Dat is immers een product met een constante kwaliteit.
De laatste etappe van ons wandelweekend bracht ons langs de bossen bij Epse, de nog lege partytent van het carbid schieten festival dat nog moest plaatsvinden, de uiterwaarden, de lawaaierige A1 en de lelijke appartementen met prachtig uitzicht over de IJssel in Deventer.
Op de Brink in Deventer hadden we keuzestress, want we wisten niet welke horeca we moesten uitkiezen. Het werd de Sjampetter, waar we een fijn weekend afsloten met een glas lekkere wijn en bokbier, en het welverdiende portie bitterballen.
‘Te weinig gedronken…’ Waar hebben we dat meer gehoord ?:)