Afstand: 17,2 km
Startpunt: Wilnis
Landschap: Veenpolder
We zijn nog maar net onderweg als we in een grasveld drie fazanten zien, twee mannetjes en één vrouwtje. Het vrouwtje is schrikachtig, vliegt op en landt op een tak in een boom. We schieten allebei in de lach, want we denken terug aan Daantje de wereldkampioen en aan de fazanten die in het boek uit de bomen vielen nadat ze een slaappil hadden gegeten.
Even later wordt onze aandacht getrokken door het snateren van honderden grauwe ganzen. Ze zwemmen rond in een plas. We zijn in een natuurgebied en lopen over een voormalige spoorbaan. In 1986 reed hier de laatste trein. Alleen de kiezelstenen op de grond herinnerden nog aan het verleden. De rails en bielzen zijn er niet meer.
Het is druk op het vijf kilometer lange wandelpad. Hondenuitlaters uit Wilnis en Demmerik zijn massaal eropuit getrokken. Het is op zich niet wonderlijk, want het is prachtig wandelweer. Het is droog, windstil en niet koud.
De gemeente had ooit het voornemen om naast het onverharde kiezelpad een verharde fietsstrook aan te leggen van drie meter breed. Gelukkig kregen ze het financieel niet rond en nu lopen we zonder overlast van voorbijsnellende fietsers heerlijk rustig in een van de oudste polders van Nederland. Tijdens de Grote Ontginning in de Middeleeuwen werd hier het veengebied geschikt gemaakt voor landbouw en veeteelt.
In een sloot zien we een bijzondere donkerbruine eend met een witte borst en een lange snavel. Google vertelt ons dat dit de Noord Hollandse witborsteend is. Het is een gekweekt ras. Sinds we dit jaar met vogelen zijn begonnen, is ons wandeltempo drastisch gedaald. We zitten er niet mee, want we beleven veel plezier aan onze coronahobby.
Als we het spoorhuis Vinkeveen zijn gepasseerd komen we in de Demmerikse polder. In 2017 zijn hier bomen gekapt om de polder haar open karakter terug te geven en om de weidevogels te beschermen. We nemen ons voor om volgend jaar terug te keren als de zwarte stern broedt. Wellicht zien we dan ook de grutto, watersnip, kemphaan, kluut en lepelaar. Later bedenk ik me dat het gebied in het broedseizoen helaas gesloten is .
We verlaten de voormalige spoorbaan en wandelen verder over smalle gras- en grindpaden. Ze dragen namen zoals de Demmerikse Kade en de Veenkade. Bij uitkijktoren en paviljoen De Grote Sniep stuiten we op een sculptuur dat zo’n 70 cm hoger is dan ik. Het kunstwerk geeft aan hoe hoog het landschap 1.000 jaar geleden lag. Sinds het begin van de ontginning van het veengebied zakt de bodem elke 10 jaar 2,5 cm. Ik ben de veertig gepasseerd en wordt ook steeds kleiner. De meeste mensen krimpen zo’n 1,25 cm per tien jaar. Als je het vergelijkt met de bodemdaling, dan valt mijn krimp reuze mee.
Het paviljoen is gesloten vanwege de gedeeltelijke lockdown, die afgelopen dinsdagavond in is gegaan. Het is rampzalig voor de horeca en jammer voor mij. Ik heb zo’n zin in appeltaart!
Bij gemaal Dooijersluis lopen we een hobbelige weiland in en beginnen we aan het derde en laatste traject van onze route. Bonte schapen maken ruimte voor ons. Een haas schiet weg. Aan het einde van de weide ligt een trekpont dat voor wandelaars is gemaakt. Hoe oud je ook bent, een klein pontje met handbediening blijft leuk. De avontuurlijke oversteek naar de overkant is veel te snel voorbij.
We houden een langgerekte plas aan onze linkerzijde en speuren het water af. We kunnen geen enkele vogel ontdekken. Toch zitten ze er, want om de veertig meter vliegt een vogel verschrikt weg. Ze hebben allemaal een lange snavel en wit op de rug. De kleur van de poten kunnen we helaas niet zien en we gokken dat het tureluurs zijn.
Onze natuur- en cultuurwandeling eindigt bij de kerk in Wilnis. Het was heel leuk om door een prachtig veenweidegebied te lopen en tegelijkertijd via informatieborden kennis te nemen van de historie van de streek. Wil je de tocht ook maken, ga dan naar de website van de wandelzoekpagina voor de routebeschrijving. Op de site wordt gewaarschuwd voor “een vervelend stuk asfaltweg”. De route gaat inderdaad een kilometer lang over een geasfalteerde weg, maar het is te doen. Er komt nauwelijks verkeer.
Waarnemingen
Tijdens de wandeling heb ik in mijn opschrijfboekje bijgehouden welke vogels we herkenden. Dit is de lijst:
- Fazant (3)
- Grauwe gans (100+)
- Nijlgans (4)
- Wilde eend
- Noord Hollandse witborteenden (5)
- Zilvermeeuw
- Kokmeeuw
- Knobbelzwaan
- Grote zilverreiger (10+)
- Blauwe reiger
- Tureluur
- Aalscholver
- Roodborst
- Ekster
- Spreeuw
- Buizerd
- Torenvalk.